Валентина Гагаринаға
Кеше бөтә йәшәү дәүерендә
Юғалтыуҙар аша юл яра.
Килер быуын өсөн киткәндәрҙән
Мәңге һүнмәҫ маяҡ-ут яна.
Юғалтыуҙарҙың да аянысын,
Иң әсеһен татый һөйгәндәр;
Үҙ ғазабы өсөн генә түгел,
Ил ҡазаһы өсөн көйгәндәр.
Шул һөйгәндәр ҡала уттар йотоп,
Йөрәктәрҙе булмай аралап...
Мөхәббәте елә, гүйә, болан —
Ҡаны һарҡый әрнеп яранан.
Яза
Бынан да ҙур яза белмәйем мин:
Ситләшһә һәр кеше үҙеңдән,
Һине тоймаһалар,
Тапмаһалар
Йәшәү сағылышын күҙеңдән,
О, был яза ауыр үлемдән!..
Ни йәме бар ундай йәшәү-йүндең:
Эш эшләнең — кеше күрмәне,
Йоҡоң ҡасыр, төнөн сирләрһең.
Күңел тапмаҫ йырлар йырҙарын,
Ҡан һауғандай йөрәк һыҙланыр...
Төңөлгәндәй йәшәү-йүнеңдән —
О, был яза ауыр үлемдән!..