Яңы көнөм

 

Ғүмеремдең һәр бер яңы көнө —

Яңы кисеү, яңы кисереш.

Шул һынауҙар минән талап итә,

Көтә

Хәл ителеш, сиселеш.

 

Ҡасан ғына ярһыу хыялдарым

Күтәргәйне күккә бер талай,

Ауҙым!

Аҡыл әйтте: «Осор өсөн

Ҡанат кәрәк, шуны бел, малай!..»

Остом!

Тормош, бына ҡосағыңда

Ҡанаттарым йәйеп гиҙәмен.

Хәүефтәрең булыр,

Дауылдарың...

Ҡанаттарым талыр, һиҙәмен.

 

Шуғалыр ҙа

Һәр бер яңы көнөм —

Яңы кисеү,

Яңы кисереш.

Көндән-көн был тормош талап  итә

Яңы хәл ителеш, сиселеш...

 

Артта инде уйһыҙ, тәжрибәһеҙ

Кәртә ярып сыҡҡан тай саҡтар!..

Әммә тормош төйөндәрен сисеп,

Иҫ-аҡылым китә ҡай саҡта...

 

Әле ҡойон, әле ысыҡ ярам,

Әле кисәм яңы даръялар.

Бер офоғом — имен, һандуғаслы,

тегеһендә — лаулап таң яна...

 

Яңы көнөм —

Яңы кисеүҙәрем,

Ашҡынамын һеҙҙең ҡосаҡҡа.

Ялҡын йотоп, ярға сығыу менән

Атлыҡмамын йылы усаҡҡа.

 

Бәхетлемен:

әгәр өҫтәй алһам

Ил йәменә бер нур, бәрәкәт;

Юлатмаһам халҡым күңеленә

Ситтән — әрнеү, яттан — йәрәхәт.

 

Яңы таңдарыма талпынғанда

Һынауҙарға тағы юлығам...

Ҡорос та бит — кешеләргә оҡшап,

Уттан һыуға инеп сыныға.